Vanaf half negen kwamen de eerste vrijwilligers aan op het parkeerplaats bij de Tongelreep en er hadden zich 83 mensen zich opgegeven. Helaas bleek dat toch nog 8 personen, deze dag verhinderd waren, want dat is altijd jammer voor de voor niks gemaakte kosten.
Kwart over negen vertrok de eerste bus richting Hasselt en de tweede bus vertrok een kwartier later om de eventueel verlate deelnemers nog mee te nemen daar pas later de vertrektijd vervroegd was.
Na een voorspoedige rit kwamen we in de het Theatercaf� aan, waar de koffie met Hasseltse Speculaas klaar stond. Na een korte uitleg van organisator van deze dag Theo Tromp over het programma en de verdeling van de groepen gaf hij het woord aan de voorzitter Marinus van Roosmalen. In zijn toespraak memoreerde hij dat OLAT alleen door inzet van al onze vrijwilligers zich al onze activiteiten kon realiseren. Hij maakte gebruik van deze gelegenheid om Ad van Asten, die bijna tien jaar de redactie van het OLAT-Nieuws heeft uit gevoerd tot grote tevredenheid van de vereniging, een geschenk aan te bieden voor deze tijd. Daarbij werd natuurlijk Dini van Asten niet bij vergeten voor al die uren dat zij hem moest missen terwijl hij achter zijn computer zat.
Hierna gingen de groepen verdeelt in twee�n aan hun dagprogramma beginnen. Het rode toeristentreintje ging met de ene groep naar het centrum van Hasselt. Hierbij kregen we erg veel te horen over de stad waarover men erg trots was. De laatste wagon bleek geen geluid te hebben en na een korte poging dat te herstellen nam Jet van den Bersselaar in die wagon maar de informatie over deze stad waar ze enkele jaren gewerkt had.
Na deze rondrit, waar natuurlijk sommige de gedachten terug gingen naar de oude wandelweg van OLAT, de 750 jaar Stadrechtenrondweg uit 1982 die ook door Hasselt ging. Kwamen we bij het Jenevermuseum aan waar we op de hoogte gebracht werden over de geschiedenis en bereiding van de jenever. Afsluitend kreeg natuurlijk iedereen een borrel om te overtuigen dat ze goed te drinken waren.
Onze touringcar chauffeur had ondertussen de bus op gehaald en we werden snel weer bij het theatercaf� afgezet voor onze lunch met belegde broodjes en Limburgse Vlaai. Deze lieten we ons goed smaken en sommige keurde alvast hoe de Grimbergen hier smaakten. Na de lunch ging onze groep richting Japanse Tuin.
Op een geheel andere wijze maakten we kennis met de Japanse Tuin. De gidsen wisten ons boeiend te vertellen over het ontstaan. De Hasseltse Tuin is met een oppervlakte van 25.000 m2 (2,5 ha) de grootste Japanse Tuin in Europa. Hij weerspiegelt het Japans landschap en is aangelegd in 1992, met hulp van de stad Itami (de Hasseltse partnerstad in Japan), naar het model van de 17de-eeuwse theetuinen.
Onze gids vertelde dat deze tuin is ingedeeld in drie delen:
- een overgangsgebied tussen het Westerse park Kapermolen en de centrale authentieke Japanse Tuin,
- de centrale tuin met ceremoniehuis, theehuis, klaterende waterpartijen en bekoorlijke beplanting en
- een park met 250 Japanse kerselaars.
We kwamen in deze periode erg veel te weten welke elementen een Japanse Tuin bevatten, zoals rotsen, water en de glooiingen. Rondwandelen hier is zich openstellen voor een andere cultuur, zich onderdompelen in een sfeerscheppende omgeving waarin alle zintuigen aangesproken worden. Hij vertelde hoe elke rotsblok bewust neergelegd was, steeds in groep van drie stuks. Dat deze steeds een verticaal, een horizontaal en in een driehoeksvorm stond.
Hoe het water door het park liep, wat de waterval, beek en de zee voorstelden. Over het theehuis, het leven in Japan en de Koi karpers, waarom een brug in hoeken van 90 graden was, te veel om hier op te noemen.
Maar mocht U eenmaal daar in deze tuin komen. Doet dat zeker onderbegeleiding met een gids, want u krijgt er een geheel andere kijk op, dan alleen daarna het is een mooie tuin.
Iedereen vond dit gedeelte van de dag zeker het hoogtepunt en heeft hiervan genot en.
Na deze boeiende en leerzame rondleiding vertrokken we naar het Borrelhuis waar we deze dag afsloten met een 3-gangen menu welke smaakvol en prettige werd geserveerd. Na deze maaltijd vertokken we weer richting Eindhoven en mochten we zeker spreken over een geslaagde dag.
Wil u een volgende keer toe deze groep behoren geef u dan op bij een van de bestuursleden als vrijwilliger. We kunnen ze altijd gebruiken. Wat denkt u van bepijlen, ontpijlen, markeren en routes uitzetten van onze wandeltochten of wandelpaden, actief meehelpen op onze wandeltochten op het inschrijfbureau of op de verzorging. aan het vervaardigen en verzenden van ons maandblad OLAT-Nieuws. Behulpzaam te zijn bij onze wedstrijden en lange afstandtochten als jury, bagageteam of als tijdwaarnemer. Het hoeft U maar een beperkte tijd te kosten en het geeft veel voldoening.
Maar ook door het kunt u zich inzetten voor de vereniging. Het is kleine moeite om ze neer te leggen op een tocht waar u toch gaat wandelen. Het lever je wel geen uitnodiging op voor een vrijwilligersdag maar ook op deze wijze kan u uw waardering voor de inzet van het bestuur en andere vrijwilligers uit dragen. Draag met trots je clubembleem, dat kan fier op de borst of bescheiden op je wandeltas of rugzak.
Wilt ook u zich meer inzetten voor de vereniging neem dan eens contact op met of een van de andere bestuursleden.
|